万卷堂

万卷堂原文：

作者心境　(...)
诗的一二句从远处着笔，写诗人极目天涯时所见所感。人们常说落日处是天涯，可“我”望尽天涯，落日可见，故乡却不可见，故乡远在天涯之外。诗人极力写出故乡(...)
（搽旦上，云）妾身是孙孔目的浑家郭念儿的便是。有孔目街市上寻护臂去了，我瞒着他，着人寻那白衙内来，有紧要的说话。可怎生这早晚还不见他来也？（净扮白衙内上，诗云）五脏六腑刚是俏，四肢八节却无才。村入骨头挑不出，俏从胎里带将来。自家白赤交的便是，官拜衙内之职。我是那权豪势要之家，打死人不偿命的。有这孙孔目浑家是郭念儿，和我两个有些不伶俐的勾当。他着人来寻我，我如今到他家里，若是他夫主不在家，我和他说几句话。可早来到门首也。孙孔日在家么？（搽旦云）这个是他来了。孔目不在家，你进来。（白衙内做见科）（搽旦云）我着人寻你，你在那里，这早晚才来？（白衙内云）我也忙。你唤我做甚么？（搽旦云）如今孙孔目同我要往泰安神州烧香去，他说在火炉店里安下。我有一计，你便先去那里等着我。我有两句儿唱，你则听着，我便道："眉儿镇常扢皱"，你便唱"夫妻每醉了还依旧"；我叫"衙内"，你叫"念儿"。我和你两个跳上马便走。（白衙内云）此计大妙。你先到那里，你便等着我；我先到那里，我便等着你。若见了你呵，跳上马牙不约儿赤便走。（搽旦云）衙内去了也。这早晚孙孔目为甚不来？（孙孔目同正末上，云）兄弟，来到我家门首也。你过去与嫂嫂厮见咱。（正末云）哥也，请嫂嫂厮见咱。（孙孔国云）大嫂，我寻了个护臂，是王重义，你和他厮见咱。（正未见旦儿科，云）嫂嫂休怪，恕生面少拜识。（搭旦云）呸，脸脑儿恰似个贼。（孙孔目云）你好歹口也，他听着哩。兀那厮告甚么？（孙孔目云）大人，我告着白衙内白赤交拐了我浑家去了。望大人可怜见，与小人做主。他把良人妇女拐了，则这等干罢？那厮少不得车碾马踏，该杀该剐。（白衙内云）这厮，你怎么这等骂他，假似他听得呢？（孙孔目云）他有偌长耳朵？（白衙内云）这厮无礼，拿枷来，上了枷，下在死囚车里去。（孔目云）大人，我是原告！（白衙内云）我这衙门里则枷原告。(...)
诗的一二句从远处着笔，写诗人极目天涯时所见所感。人们常说落日处是天涯，可“我”望尽天涯，落日可见，故乡却不可见，故乡远在天涯之外。诗人极力写出故乡(...)
苏轼与秦观，北宋词坛上的两颗巨星，一为豪放之首，一为婉约之宗。从元丰元年，三十岁的秦观访苏轼于徐州起，到他五十一岁去世，他们交往了二十一年，其间结下了深厚的师友情谊。叶梦得《避暑录话》卷三记载：“苏子瞻于四学士中最善少游，故他文未尝不极口称善，岂特乐府。”在老师的眼里，秦观是他最得意的学生。但是他们都是仕途坎坷，由于不断倍受政敌的打击，屡遭贬谪，甚至被削去官职看管起来，导致他们晚景凄凉，客死他乡，不意造化弄人若此。 元符三年四月，秦观被移诏衡州，苏轼也被获准内迁，这对饱经磨难的师生希望马上见面，共话别情。据《苏诗总案》卷四三载：“四月，得秦观书。”并表示：“若得及见少游，即大幸也。”六月，师生会于康海。不想康海一去，竟成永诀！ 相见后，少游拿出《自作挽词》给东坡看。 婴衅徙穷荒，茹哀与世辞。官来录我橐，吏来验我尸。 藤束木皮棺， 槁葬路傍陂。家乡在万里， 妻子天一涯。 孤魂不敢归， 惴惴犹在兹。昔忝柱下史， 通籍黄金闺。 奇祸一朝作， 飘零至於斯。弱孤未堪事， 返骨定何时。 修途缭山海， 岂免从闍维。荼毒复荼毒， 彼苍那得知。 岁冕瘴江急， 鸟兽鸣声悲。空蒙寒雨零， 惨淡阴风吹(...)
渐里病恹恹。肉鳔胶把虫只难粘，镩钩子将野味难ㄎ。火烧残桑木(...)
“东风不择木，吹煦长未巳。眼见欲合抱，得尽生生理。”如果说此前诗人对枣树的同情还隐约闪现在对枣树的贬抑中，那么，从这里一开始，诗人就直截了当地表达了自己对它的喜爱之情：“东风却谁也不嫌弃，不停地吹拂让它生生不息，很快便成了合抱的巨树，它按照自己的天性完成了自己。”诗人的语气尽管十分平淡，感情色彩也很淡薄，但却(...)
“与君为新婚，兔丝附女萝。”兔丝和女萝(...)
诗的一二句从远处着笔，写诗人极目天涯时所见所感。人们常说落日处是天涯，可“我”望尽天涯，落日可见，故乡却不可见，故乡远在天涯之外。诗人极力写出故乡(...)
谁谓尔无羊？三百维(...)

万卷堂拼音解读：

zuò zhě xīn jìng 　(...)
shī de yī èr jù cóng yuǎn chù zhe bǐ ，xiě shī rén jí mù tiān yá shí suǒ jiàn suǒ gǎn 。rén men cháng shuō luò rì chù shì tiān yá ，kě “wǒ ”wàng jìn tiān yá ，luò rì kě jiàn ，gù xiāng què bú kě jiàn ，gù xiāng yuǎn zài tiān yá zhī wài 。shī rén jí lì xiě chū gù xiāng (...)
（chá dàn shàng ，yún ）qiè shēn shì sūn kǒng mù de hún jiā guō niàn ér de biàn shì 。yǒu kǒng mù jiē shì shàng xún hù bì qù le ，wǒ mán zhe tā ，zhe rén xún nà bái yá nèi lái ，yǒu jǐn yào de shuō huà 。kě zěn shēng zhè zǎo wǎn hái bú jiàn tā lái yě ？（jìng bàn bái yá nèi shàng ，shī yún ）wǔ zāng liù fǔ gāng shì qiào ，sì zhī bā jiē què wú cái 。cūn rù gǔ tóu tiāo bú chū ，qiào cóng tāi lǐ dài jiāng lái 。zì jiā bái chì jiāo de biàn shì ，guān bài yá nèi zhī zhí 。wǒ shì nà quán háo shì yào zhī jiā ，dǎ sǐ rén bú cháng mìng de 。yǒu zhè sūn kǒng mù hún jiā shì guō niàn ér ，hé wǒ liǎng gè yǒu xiē bú líng lì de gōu dāng 。tā zhe rén lái xún wǒ ，wǒ rú jīn dào tā jiā lǐ ，ruò shì tā fū zhǔ bú zài jiā ，wǒ hé tā shuō jǐ jù huà 。kě zǎo lái dào mén shǒu yě 。sūn kǒng rì zài jiā me ？（chá dàn yún ）zhè gè shì tā lái le 。kǒng mù bú zài jiā ，nǐ jìn lái 。（bái yá nèi zuò jiàn kē ）（chá dàn yún ）wǒ zhe rén xún nǐ ，nǐ zài nà lǐ ，zhè zǎo wǎn cái lái ？（bái yá nèi yún ）wǒ yě máng 。nǐ huàn wǒ zuò shèn me ？（chá dàn yún ）rú jīn sūn kǒng mù tóng wǒ yào wǎng tài ān shén zhōu shāo xiāng qù ，tā shuō zài huǒ lú diàn lǐ ān xià 。wǒ yǒu yī jì ，nǐ biàn xiān qù nà lǐ děng zhe wǒ 。wǒ yǒu liǎng jù ér chàng ，nǐ zé tīng zhe ，wǒ biàn dào ："méi ér zhèn cháng gǔ zhòu "，nǐ biàn chàng "fū qī měi zuì le hái yī jiù "；wǒ jiào "yá nèi "，nǐ jiào "niàn ér "。wǒ hé nǐ liǎng gè tiào shàng mǎ biàn zǒu 。（bái yá nèi yún ）cǐ jì dà miào 。nǐ xiān dào nà lǐ ，nǐ biàn děng zhe wǒ ；wǒ xiān dào nà lǐ ，wǒ biàn děng zhe nǐ 。ruò jiàn le nǐ hē ，tiào shàng mǎ yá bú yuē ér chì biàn zǒu 。（chá dàn yún ）yá nèi qù le yě 。zhè zǎo wǎn sūn kǒng mù wéi shèn bú lái ？（sūn kǒng mù tóng zhèng mò shàng ，yún ）xiōng dì ，lái dào wǒ jiā mén shǒu yě 。nǐ guò qù yǔ sǎo sǎo sī jiàn zán 。（zhèng mò yún ）gē yě ，qǐng sǎo sǎo sī jiàn zán 。（sūn kǒng guó yún ）dà sǎo ，wǒ xún le gè hù bì ，shì wáng zhòng yì ，nǐ hé tā sī jiàn zán 。（zhèng wèi jiàn dàn ér kē ，yún ）sǎo sǎo xiū guài ，shù shēng miàn shǎo bài shí 。（dā dàn yún ）pēi ，liǎn nǎo ér qià sì gè zéi 。（sūn kǒng mù yún ）nǐ hǎo dǎi kǒu yě ，tā tīng zhe lǐ 。wū nà sī gào shèn me ？（sūn kǒng mù yún ）dà rén ，wǒ gào zhe bái yá nèi bái chì jiāo guǎi le wǒ hún jiā qù le 。wàng dà rén kě lián jiàn ，yǔ xiǎo rén zuò zhǔ 。tā bǎ liáng rén fù nǚ guǎi le ，zé zhè děng gàn bà ？nà sī shǎo bú dé chē niǎn mǎ tà ，gāi shā gāi guǎ 。（bái yá nèi yún ）zhè sī ，nǐ zěn me zhè děng mà tā ，jiǎ sì tā tīng dé ne ？（sūn kǒng mù yún ）tā yǒu ruò zhǎng ěr duǒ ？（bái yá nèi yún ）zhè sī wú lǐ ，ná jiā lái ，shàng le jiā ，xià zài sǐ qiú chē lǐ qù 。（kǒng mù yún ）dà rén ，wǒ shì yuán gào ！（bái yá nèi yún ）wǒ zhè yá mén lǐ zé jiā yuán gào 。(...)
shī de yī èr jù cóng yuǎn chù zhe bǐ ，xiě shī rén jí mù tiān yá shí suǒ jiàn suǒ gǎn 。rén men cháng shuō luò rì chù shì tiān yá ，kě “wǒ ”wàng jìn tiān yá ，luò rì kě jiàn ，gù xiāng què bú kě jiàn ，gù xiāng yuǎn zài tiān yá zhī wài 。shī rén jí lì xiě chū gù xiāng (...)
sū shì yǔ qín guān ，běi sòng cí tán shàng de liǎng kē jù xīng ，yī wéi háo fàng zhī shǒu ，yī wéi wǎn yuē zhī zōng 。cóng yuán fēng yuán nián ，sān shí suì de qín guān fǎng sū shì yú xú zhōu qǐ ，dào tā wǔ shí yī suì qù shì ，tā men jiāo wǎng le èr shí yī nián ，qí jiān jié xià le shēn hòu de shī yǒu qíng yì 。yè mèng dé 《bì shǔ lù huà 》juàn sān jì zǎi ：“sū zǐ zhān yú sì xué shì zhōng zuì shàn shǎo yóu ，gù tā wén wèi cháng bú jí kǒu chēng shàn ，qǐ tè lè fǔ 。”zài lǎo shī de yǎn lǐ ，qín guān shì tā zuì dé yì de xué shēng 。dàn shì tā men dōu shì shì tú kǎn kě ，yóu yú bú duàn bèi shòu zhèng dí de dǎ jī ，lǚ zāo biǎn zhé ，shèn zhì bèi xuē qù guān zhí kàn guǎn qǐ lái ，dǎo zhì tā men wǎn jǐng qī liáng ，kè sǐ tā xiāng ，bú yì zào huà nòng rén ruò cǐ 。 yuán fú sān nián sì yuè ，qín guān bèi yí zhào héng zhōu ，sū shì yě bèi huò zhǔn nèi qiān ，zhè duì bǎo jīng mó nán de shī shēng xī wàng mǎ shàng jiàn miàn ，gòng huà bié qíng 。jù 《sū shī zǒng àn 》juàn sì sān zǎi ：“sì yuè ，dé qín guān shū 。”bìng biǎo shì ：“ruò dé jí jiàn shǎo yóu ，jí dà xìng yě 。”liù yuè ，shī shēng huì yú kāng hǎi 。bú xiǎng kāng hǎi yī qù ，jìng chéng yǒng jué ！ xiàng jiàn hòu ，shǎo yóu ná chū 《zì zuò wǎn cí 》gěi dōng pō kàn 。 yīng xìn xǐ qióng huāng ，rú āi yǔ shì cí 。guān lái lù wǒ tuó ，lì lái yàn wǒ shī 。 téng shù mù pí guān ， gǎo zàng lù bàng bēi 。jiā xiāng zài wàn lǐ ， qī zǐ tiān yī yá 。 gū hún bú gǎn guī ， zhuì zhuì yóu zài zī 。xī tiǎn zhù xià shǐ ， tōng jí huáng jīn guī 。 qí huò yī cháo zuò ， piāo líng zhì yú sī 。ruò gū wèi kān shì ， fǎn gǔ dìng hé shí 。 xiū tú liáo shān hǎi ， qǐ miǎn cóng dū wéi 。tú dú fù tú dú ， bǐ cāng nà dé zhī 。 suì miǎn zhàng jiāng jí ， niǎo shòu míng shēng bēi 。kōng méng hán yǔ líng ， cǎn dàn yīn fēng chuī (...)
jiàn lǐ bìng yān yān 。ròu biào jiāo bǎ chóng zhī nán zhān ，cuān gōu zǐ jiāng yě wèi nán ㄎ。huǒ shāo cán sāng mù (...)
“dōng fēng bú zé mù ，chuī xù zhǎng wèi sì 。yǎn jiàn yù hé bào ，dé jìn shēng shēng lǐ 。”rú guǒ shuō cǐ qián shī rén duì zǎo shù de tóng qíng hái yǐn yuē shǎn xiàn zài duì zǎo shù de biǎn yì zhōng ，nà me ，cóng zhè lǐ yī kāi shǐ ，shī rén jiù zhí jié le dāng dì biǎo dá le zì jǐ duì tā de xǐ ài zhī qíng ：“dōng fēng què shuí yě bú xián qì ，bú tíng dì chuī fú ràng tā shēng shēng bú xī ，hěn kuài biàn chéng le hé bào de jù shù ，tā àn zhào zì jǐ de tiān xìng wán chéng le zì jǐ 。”shī rén de yǔ qì jìn guǎn shí fèn píng dàn ，gǎn qíng sè cǎi yě hěn dàn báo ，dàn què (...)
“yǔ jun1 wéi xīn hūn ，tù sī fù nǚ luó 。”tù sī hé nǚ luó (...)
shī de yī èr jù cóng yuǎn chù zhe bǐ ，xiě shī rén jí mù tiān yá shí suǒ jiàn suǒ gǎn 。rén men cháng shuō luò rì chù shì tiān yá ，kě “wǒ ”wàng jìn tiān yá ，luò rì kě jiàn ，gù xiāng què bú kě jiàn ，gù xiāng yuǎn zài tiān yá zhī wài 。shī rén jí lì xiě chū gù xiāng (...)
shuí wèi ěr wú yáng ？sān bǎi wéi (...)

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

谁谓尔无羊？三百维(...)
流落天涯，憔悴一衰翁。

相关赏析

第三层为“鲜肥”以下六句，写诗(...)
唐肃宗至德元年（756）六月，安史叛军(...)
苏轼与秦观，北宋词坛上的两颗巨星，一为豪放之首，一为婉约之宗。从元丰元年，三十岁的秦观访苏轼于徐州起，到他五十一岁去世，他们交往了二十一年，其间结下了深厚的师友情谊。叶梦得《避暑录话》卷三记载：“苏子瞻于四学士中最善少游，故他文未尝不极口称善，岂特乐府。”在老师的眼里，秦观是他最得意的学生。但是他们都是仕途坎坷，由于不断倍受政敌的打击，屡遭贬谪，甚至被削去官职看管起来，导致他们晚景凄凉，客死他乡，不意造化弄人若此。 元符三年四月，秦观被移诏衡州，苏轼也被获准内迁，这对饱经磨难的师生希望马上见面，共话别情。据《苏诗总案》卷四三载：“四月，得秦观书。”并表示：“若得及见少游，即大幸也。”六月，师生会于康海。不想康海一去，竟成永诀！ 相见后，少游拿出《自作挽词》给东坡看。 婴衅徙穷荒，茹哀与世辞。官来录我橐，吏来验我尸。 藤束木皮棺， 槁葬路傍陂。家乡在万里， 妻子天一涯。 孤魂不敢归， 惴惴犹在兹。昔忝柱下史， 通籍黄金闺。 奇祸一朝作， 飘零至於斯。弱孤未堪事， 返骨定何时。 修途缭山海， 岂免从闍维。荼毒复荼毒， 彼苍那得知。 岁冕瘴江急， 鸟兽鸣声悲。空蒙寒雨零， 惨淡阴风吹(...)
俺主公贪疆土，自是伤风化。你不合将他天灵盖饮流霞，我说与你众人试鉴察咱，襄子这的是你毒害那他独霸，既你个赵襄子兴心问咱，你将俺主人凌迟处死，漆骨为樽，因此上结的似上海冤仇大。

作者介绍

韩倩 唐京兆长安人。韩休弟。玄宗天宝三载，有诗送贺知章归乡。四载，任国子司业。又曾任殿中丞、左庶子。